پی نوشت زیبایی داره !
ساعت 4:50 دقیقه صبح !
عام الکرونا !
8 روز است که سر کار نمیرویم !
بعد از سه سال کار بدون تعطیلی به برکت کرونا زمان بسیار خوبی رو با خانواده میگذرونم و دخترم مخصوصا خیلی بهش خوش میگذره .
همیشه باید از چیزایی که به چشم تهدید دیده میشه بیشترین بهره رو برد ، انرژی رو جمع کردم که با تغییرات مفید در کسب و کار و زندگی پس از کرونا بهترین عملکرد رو داشته باشم .
مثال بزرگش ، تحریم میشیم بهترین موشک و اژدر و رادار و ... رو میسازیم .
تحریم میشیم آشغال ترین خودرو ها رو میسازیم .
هر دو در یه کشور ، یک طرف مدیریت انقلابی و یک طرف رانت و کثافت کاری .
روزهای بسیار بسیار روشنی رو پیش روی مملکت میبینم ، ما از هیچ کشوری کمتر نیستیم و وقتی اتفاقاتی مشابه یا حتی نزدیک به این مملکت برای اونا میفته معلوم میشه ما چه اعجوبه هایی هستیم !
بنده یقین دارم این مملکت با این قدرت عظیم مشکل لاینحلی نداره ، یه تیم 50 نفره جوان انقلابی در کمتر از 2 سال بهترین عملکرد ممکن رو خواهند داشت.
امیدتون به خدا ، دیدتون آخرالزمانی و دلتون شاد شاد باشه .
پ ن :
اگه این شعر رو دوست داشتید برید ببینید شاعرش کیه
بـــــــر ســــــر کوى تو اى مى زده، دیوانه شدم عقل را رانـــــدم و وابستــــه میخانه شدم
دور آن شمــــع دل افـــــــــــــروز چو پروانه شدم بـــــه هــواى شکن گیسوى تو شانه شدم
درد دل را بــــــه کـــــــــــه گویم که دوایى بدهد
مــن کـــــــه درویشم، میخانه بود منزل من دوستــــــــىّ رُخش آمیختـــــــه انــــــدر گِل من
از همـــه مُلک جهان، میکده شد حاصل من حــــــق ســــــــرافکنــــده شود در قِبَل باطل من
کــــاش میخــانه به این تشنه صفایى بدهد
مـــــــــژده اى ســـــــــاکن بتخانه که پیروز تویى یـــــارِ آتشکــــــده مستِ جهـــــانسوز تویى
خـــــــــادم صـــــــــــومعه فتنــــــــه برافروز تویى واقفِ ســـــــرّ صنمخـــــــانه مـــــرموز تویى
شــــــــاید آن شــــــاه، نــــوایى به گدایى بدهد
ســـــر و سرّى است مرا با صنم باده فروش گفت و گویــــى است که نایش برسد بر دل گوش
پیــــر صاحبدل ما گفت: "ازین رمز، خموش ! هـــــــر دو عالــــــم نکشد بــــــــار امانت بر دوش
دست تقــــــدیر بـــــه میخواره نوایى بدهد"
اى گـــل بـــــــــاغ وفـــــــــــــا، درد مرا درمان کن جـــــرعــــــــه اى ریز و مرا بنده نافرمان کن
راز میخوارگــــــــىام از همــــــــــه کس پنهان کن گــــــوشه چشم به حال من بىسامان کن
باشد آن شــــــــاهد دلــــــــــــــدار سرایى بدهد
یــــــادگارى که در آن منزل درویشان است درد عشــــــــــــــــّاق قلندر به همین درمان است
طـــــــایر قدس بر این منزلِ دل، دربان است حضرت روحِ قُدُس منتظــــــر فــــــرمــــــــان است
تــــا کـــــه درویش خـــــرابات صلایى بدهد
پـــــــرده بــــــــــرداشت ز اســــرار ازل، پیـــر مغان بــــــاز شد در بـــــــرِ رندان، گره فاشِ نهان
راز هستــــــى بگشــــــود از کـــــــــــرم درویشان غــــــم فـــــــــــرو ریخت ز دامان بلند ایشان
دوست شــــــاید کـــــــــــه به دریوزه ردایى بدهد
ســــــاغر از دست من افتاد، دوایى برسان راه پیـــــدا نکنــــــم، راهنمــــــایى بــــــرســـــان
گــــــــر وفایـــــى نبود در تو، جفایى برسان از مــــــن غمــــــــزده بـــــر پیر، ندایـــى برسان
کــــه به ایــن مى زده در میکده جایى بدهد
هر سری می‌خوام بیام وب شما، بوی کباب دیوانه‌م می‌کنه! :|
ولی خدایی کباب با اون همه حرارتی که می‌بینه دیگه نمی‌تونه کرونایی باشه...
خوش‌بحالتون همه‌اش یه هفته‌اس، ما از شنبه‌ای که همه چی عادی شد الان ۳ هفته‌اس...!
خدا صبر بده، واقعا زندگی رو به جمود و سختیه...